
สมศักดิ์ ทำจดหมายเปิดผนึกถึงศธ. “คืนครูให้น.ร.เถอะ”
วันที่ 24 พ.ค. นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ(ศธ.) ทำจดหมายเปิดผนึกถึง ศธ.เรื่อง คืนครูให้หนูเถอะ โดยมีรายละเอียด ดังนี้
เสียงเพรียกจากลูกหลานคนไทยในชนบทที่ไม่มีครูสอนให้พวกเขา สาเหตุมาจากข้อกำหนด หรือกฏ หรือระเบียบ หรือด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ คือสรุปง่ายๆ ว่า โรงเรียนไหนก็แล้วแต่ ถ้ามีเด็กนักเรียนไม่ถึง “120” คน กระทรวงศึกษาธิการจะไม่คืนอัตราครูที่เกษียณ หรือตาย หรือลาออก หรือเหตุผลใดก็แล้วแต่ จึงทำให้เกิดปัญหา ยึดคืนครูไปจากหนูๆ ที่เรียนอยู่โรงเรียนนั้น
วันนี้ ข้อเท็จจริง ที่เป็นความจริงของแผ่นดินและปวดร้าว คือมี โรงเรียนที่เด็กต่ำกว่า 120 คน เป็นจำนวนนับหมื่นโรงเรียนจาก 30,000 กว่าโรงเรียน เด็กเหล่านี้บางแห่ง มีครู 2 คน 3 คน แถมไม่มี ผอ.ด้วย แต่มี 6 ชั้นเรียน หลับตานึกภาพเอาเองครับว่าแล้วคุณภาพ มันจะมีไหม
ครู 2 คน ต้องสอน 6 ชั้นเรียน เป็นเวรกรรมของเด็กๆ เหล่านี้หรือครับ ที่ต้องมาเรียนหนังสือที่โรงเรียน ที่ไม่มีครูให้พวกเขา แล้วความเท่าเทียมทางการศึกษาที่รัฐธรรมนูญบัญญัติล่ะครับอยู่ที่ไหนกัน
กระทรวงศึกษาธิการ ก็ไม่ตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไร จะยุบรวม หรือ จัดครูในแต่ละเขตพื้นที่การศึกษามากองรวมกัน แล้วจัดตารางเรียนร่วมกันในแต่ละเขต แล้วแชร์ครูไปสอนให้ครบชั้นเรียน ครบสาระวิชา จะทำอย่างไร ก็ไม่ทำ
ผมเคยทำให้ดูมาแล้วที่อ่างทองซึ่งก็ได้ผล ผมยินดีที่จะให้ข้อเสนอแนะครับ อย่าปล่อยให้ปัญหาเหล่านี้ แก้ปัญหาด้วยตัวมันเอง สงสารเด็กครับ สงสารประเทศครับที่อนาคตจะมืดมนเพราะคุณภาพของคนจะด้อยลง ด้วยคุณภาพของการศึกษา
ผมต้องแบกรับปัญหาจนทนไม่ไหวแล้วต่อการที่ต้องรับเป็นประธานทอดผ้าป่าเพื่อหาเงินมาจ้างครูไปสอนให้โรงเรียนเหล่านั้นที่ จ อ่างทอง ผมขอให้เพื่อนที่พอมีกำลังมาช่วยจนเกรงใจและหาเพื่อนที่จะเสียสละไม่พอกับโรงเรียนที่ไม่มีครูแล้วครับ
ขอไปที่กองสลาก ก็ไม่ได้รับการสนับสนุน ทั้งๆ ที่แต่ละเดือนไปมอมเมาคนในสังคมจนได้เงินมามหาศาล หรือกลัว คนฉลาดแล้วจะไม่มามัวเมากับกับดักของกองสลาก
พูดถึงเรื่องการแก้ปัญหา ผมเคยเสนอแนะให้ รัฐมนตรี และผู้บริหารมาหลายคนแล้ว แต่ก็ยังเฉย ซึ่งอาจจะเป็นเพราะลูกหลานเขาไม่ได้เรียนที่โรงเรียนเหล่านี้ เขาเลยไม่เดือดร้อน
ถึงเวลาแล้วที่กระทรวงจะต้องมาแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างจริงจัง ก่อนที่การศึกษาไทยจะล่มสลาย และประเทศจะล่มสลายตามไปด้วย
เขียนจดหมาย เปิดผนึก ด้วยนึกห่วง
และสำนึก ทั้งปวง ที่หน่วงหนัก
สงสารชาติ เยาวชน ทนทุกข์นัก
แจ้งประจักษ์ ไร้ครู สอนรู้เรียน
